کلستئاتوم
در حالت طبیعی در گوش میانی پوست وجود ندارد. مخاط تنفسی مانند پوشش داخلی بینی در گوش میانی هم وجود دارند. اگر به هر دلیلی در گوش میانی سلول های سنگفرشی پوست وجود داشته باشند، کلستئاتوم رخ می دهد. در زمان جنینی مقداری بافت پوست به صورت طبیعی در گوش میانی قرار دارد. در شرایط نرمال انتظار داریم با تکامل جنین این پوست از گوش میانی حذف شود. اگر این اتفاق نیفتد، احتمال بروز کلستئاتوم بسیار بالا خواهد بود. همچنین برخی از موارد هستند که باعث می شوند در یک فرد بزرگسال، پوست از کانال گوش به آن طرف پرده گوش مهاجرت کند. عفونت های مزمن و مکرر گوش، سینوزیت ها و سرما خوردگی و آنفلوانزا می توانند بنیان کلستئاتوم را در گوش میانی برقرار سازند. این سلول های پوستی در فضای بسته گوش میانی رشد می کنند، تقسیم سلولی انجام می دهند، پوسته ریزی می کنند، ترشحاتی مانند عرق و چربی پوستی به وجود می آورند. قابل تصور است که تجمع این مواد، فشار داخل گوش میانی را زیاد می کند و کم کم به سایر نقاطی که در اطراف گوش میانی هستند هم فشار وارد می سازند. گوش داخلی، عصب حرکتی صورت، حتی شاید نواحی پایین مغز یا سخت شامه (پرده ای که روی مغز را پوشانده است) هم می توانند تحت تاثیر این بیماری قرار گیرند. این فشار در نواحی نامبرده با علامت ها و عارضه های خاص خود توام خواهد بود. بنابراین، می توان حدس زد که علامت های کلستئاتوم بسیار متنوع هستند.این علائم از احساس فشار در گوش، ترشحات چرکی، افت قدرت شنوایی، درد به خصوص در ناحیه پشت گوش تا علائم التهابی گوش میانی و حتی گوش داخلی متنوع است. اگر بیمار زودهنگام به پزشک فوق تخصص جراحی گوش حلق و بینی مراجعه کند، درمان زودهنگام از بروز عوارض جلوگیری می کند. اگر بیمار علائم را نادیده بگیرد و به پزشک دیر مراجعه کند، ممکن است عوارض کلستئاتوم ظاهر شوند. برخی از عوارض این بیماری عبارتند از: تب شدید، عفونت های مزمن گوش، ورم در گوش، فلج عضلات صورت، مننژیت و آبسه های مغزی. برای این که این عوارض در فرد اتفاق نیفتد باید با آغاز علائم به پزشک مراجعه کرد. تنها درمان کلستئاتوم، عمل جراحی است. در این عمل جراحی پزشک فوق تخصص جراحی گوش و حلق و بینی تمامی اجزای پوست را که به طور نا به جا درون گوش میانی و سایر نقاط اطراف آن قرار دارد، از بدن خارج می سازد. اگر حتی مقدار بسیار ناچیزی از کلستئاتوم در گوش یا سایر نقاط مجاور آن باقی بماند، امکان عود این بیماری بسیار زیاد خواهد بود. خوشبختانه با رویکردهای نوین جراحی گوش مانند استفاده از آندوسکوپ در انجام عمل جراحی در بیش از 95 درصد موارد، این بیماری قابل علاج به شمار می رود.
منابع:
پادکست جناب آقای دکتر علی کوهی